Muzyka jest semantycznie totalna. Do jednego utworu można przypisać nieskończenie wiele wrażeń. Nieskończenie wiele odczuć, emocji, wspomnień. Znaczenia nie ma, co autor miał na myśli. Dzieło żyje swoim życiem. Prawo do interpretacji staje się prawem słuchającego. Stąd muzyka jest sztuką najbardziej pojemną. W każdej innej pole do interpretacji jest mniej lub bardziej ograniczone - słowem, strukturą, obrazem. Dźwięk jest przestrzenny i czasowy, czego nie sposób powiedzieć o malarstwie czy poezji. Dźwięk jest totalny. I już.
Bjork "Joga" dla tych co na smartfołnach :)
To dziś tylko obecna ;-)
OdpowiedzUsuńBo o muzyce to... ni w ząb mi się wypowiadać.... Totalne cielę jestem.