Potrafi być miła, twórcza, rozwijać, dawać satysfakcję. Potrafi dawać w kość, męczyć, niweczyć. Ostatnimi czasy pożera mnie doszczętnie. Odbiera oddech, spokojny sen, rozum. Czasem mam wrażenie, że uczucie szalejącego serca mija po dwóch godzinach od gorzkiej rozmowy, że problem staje się demonem, który rozwiązany odchodzi w niepamięć. Sowicie wynagradza. Gdy masz poczucie, że jesteś dobry w tym, co robisz, gdy wiesz, że wszystko leży w gestii Twoich możliwości. Okupione jednak kolejnymi chwilami, godzinami, dniami, nocami, które raz po raz uciekają z życia. I nadal nie wiesz, czy warto...
I po takim dniu jedyne czego trzeba...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz